کسب و مدیریت مهارت های خلاقیت جلسه سوم

جالب است بدانید آب چیزی ست که در آینده نزدیک حداکثر 20 سال دیگر مثل یک بمب زندگی من و خیلی از شماها را نابود می‌کند، ازیک‌طرف، کم‌آبی در همین ایران ما، شهرهای جنوبی کشور را خالی از سکنه می‌کند وهم به علت گرمایش بیش‌ازاندازه زمین، موجب آب شدن کوه‌های یخ قطب‌ها می‌شود که موجب افزایش سطح آب‌های اقیانوس‌ها می‌گردد و بسیاری از مناطق قابل سکونت زمین را به زیرآب خواهد برد، همه ما فیلمی را که در شبکه‌های اجتماعی و اینترنت در مورد ساخت آسفالتی که می‌تواند هزاران لیتر آب را در خود ذخیره کند منتشر شد را دیده‌ایم، ولی شاید خیلی از ما فقط گفتیم آفرین چه چیزی ساخته‌اند، ولی آن‌ها خودشان را برای جنگ‌های بعدی که از بمب آب ساخته می‌شوند آماده کرده‌اند، 1- اینکه بازگرداندن آب‌هایی که در این آسفالت ذخیره‌شده‌اند، بسیار راحت‌تر است و از دست رفت آب برای مصارف کشاورزی و دیگر جلوگیری می‌کند 2- از نابودی بیشتر در هنگام وقوع سیل در شهرهای جلوگیری می‌کند، یعنی داشتن ذهنی مستعد برای کشف تضادها و نیازها که برای این کشف شما ابزار می‌خواهید که اولین ابزار خودشناسی ست،

اینکه من چی هستم؟ کی هستم؟ و هدفم برای زندگی چیست؟ و آرمان‌هایم برای داشتن چشم‌انداز و تعیین آن در زندگی‌ام چیست؟

آرمان‌هایی که تحت هیچ شرایطی نمی‌توانید و نباید آن‌ها را تغییر دهید.مثل هنری فورد که آرمانش را اینگونه  بیان کرد و گفت: ماشینی خواهم ساخت که همه انسانها بتوانند سوار آن شوند و بتوانند آن را برانند، در آن زمان کالسکه ها و درشکه ها وسایلی بودند که در اختیار قشر سرمایه دار قرار داشتند و بعد از قدرت تخیل خود برای ایجاد چشم انداز و قابل لمس کردن آن استفاده کرد، که شما خسته هستید، می خواهید زیر آسمان آبی خداوند با خوانواده تان بیرون شهر بروید و در آنجا لذت ببرید؛نگران آن نباشید که دیر به منزل برسید و فردا خسته وارد کارتان شوید، ماشین های ما شما را با بیشترین سرعت به هدفتان می رسانند، اینگونه شد که هر زن خانه داری به شوهرش می گفت من یکی از این ماشین ها میخواهم. برای بیان اولین ابزار که خودش یک سیستم از زیرمجموعه‌های ساخت ما انسان‌هاست، باید آن را کاملاً بشناسیم تا متوجه شویم که چه گونه کار می‌کند و اجزای پیوند دهنده واصلی آن کدام است که در مواقعی که موجب از کار انداختن سیستم کلی ما می‌شود چگونه می‌شود آن را تعمیر کرد.

مانند مکانیک‌ها که وقتی ماشین خراب می‌شود اول از شما می‌خواهند استارت بزنید، یا یک دور با ماشین می‌زنند، چون آن‌ها به اجزای ماشین آشنا هستند و می‌توانند مشکل را پیدا و رفع کنند، ولی آن‌ها علاوه بر آن باید دانش استفاده از ابزارها را هم داشته باشند، مثلاً با یک انبردست نمی‌توانند یک پیچ برنجی را بارها باز و بسته کنند، چون پیچ، خورده خواهد شد. پس شناخت سیستم و ابزارها باهم مهم هستند. وقتی متوجه نشویم که چگونه می‌توانیم آتش‌فشان درون مان را به حرکت درآوریم، چگونه می‌توانیم خودمان را از بی‌عملی خارج کنیم و فقط آرزو کنیم، وقتی این اتفاق‌ها نمی‌افتد یعنی یک جای سیستم در درون ما مشکل دارد، زندگی بدون هدف و تفکر و استفاده از قدرت تخیل یعنی اتلاف وقت و تفکر و هدف بدون عمل یعنی رؤیا، ما می‌خواهیم این کارها را تغییر بدهیم، برای این کار می‌خواهم یک کارتون را باهم مرور کنیم، کارتون آلیس در سرزمین عجایب، نوشته لوییس کرول.

ولی قبلش می‌خواهم خواهش بکنم که در هر سنی هستید کارتون ببینید، دیدن کارتون در کنار فرزندتان موجب می‌گردد به کارهایی که در دنیای واقعی امکان‌پذیر نیست فکر بکنید و حداقل شما هم به خاطر ظلمی که پدر و مادرهای ما، سیستم آموزشی مدارس ما ناخواسته به علت عدم دانش کافی در این موضوع به ما تحمیل کردند، این کار را با فرزندانتان نکنید. اجازه دهید موضوعی را به شما یادآوری کنم، وقتی کودکی در روزهای اول راه رفتن و تاتی کردن است و دائماً  به پشت خودش نگاه می‌کند که شمارا ببیند و به‌یک‌باره به زمین می‌خورد، شروع به گریه کردن می‌کند، شما برای اینکه او را آرام کنید شروع می‌کنید به زدن زمین، کی تو رو گریه انداخت زمین، آخ آخ و می‌کوبید به زمین، از همان‌جا نسل‌کشی‌مان را شروع می‌کنیم، یعنی تغییر دیدگاه کودک و انداختن مشکلات به گردن سوم شخص، خلاقیت چیزی ست که از همان روزهای اول زندگی قابل یاددادن و یادگیری ست که مفصلاً در موردش صحبت می‌کنیم